🦥 Cocker Spaniel Mieszany Z Kundlem

Cocker Spaniel. Cocker Spaniels are affectionate, loyal and energetic medium-sized dogs with distinctively large ears. Great with children, the elderly and other pets, they make fantastic family dogs. This breed has an around average probability of having health issues in its lifetime, hence it is one of the more affordable breeds to insure. Chi-Spaniel (Cocker Spaniel Chihuahua Mix) PHOTO: Courtesy of maethechispaniel / Instagram. PHOTO: Courtesy of juniorthechispaniel / Instagram. Sugar and spice and everything nice, the Chi-spaniel is a high-spirited crossbreed that will tickle you with her sparkling personality. Chihuahuas, whose ancestors once pitter-patted across Mexican The Cockapoo is one of the original designer breeds, dating back to the 1960s. It’s a mix of the Cocker Spaniel and the Poodle. The size and shape of the Cockapoo breed are difficult to predict and are dependent on not only the parents but also which parent the dog takes after. While most breeders mix the Cocker Spaniel with a Miniature Purebred American Cocker Spaniel puppies. 1 black male and 1 buff female available. Pups come with puppy pack and first set of shots. Taking $300 deposit to hold puppy of your choice. It’s no wonder some Cocker Spaniels resort to biting as a way to express themselves, but in these cases, the bites are more like nips and are harmless. 3. Possessiveness. Cocker Spaniels can be quite possessive of their toys and food, it’s quite natural for them to want to keep their belongings to themselves. Características físicas de la raza Cocker Spaniel. EL Cocker Spaniel es un perro de tamaño pequeño o medio, según se mire, que alcanza la altura de cuarenta centímetros a la cruz y los quince kilos de peso. Las hembras son algo más pequeñas en estatura y peso. Su cuerpo es recio y proporcional al tamaño de patas y cabeza, las patas son 4-7 puppies. Puppy Prices. Average $1000 - $2000 USD. Usually, the average price of an American Cocker Spaniel puppy from a reputable breeder is between $1,000 and $2,000, while a top-quality American Cocker Spaniel puppy can cost as high as $3,500 and upward. Their price depends upon the pup’s age, sex, quality, pedigree, and breeder’s Here are some additional tips and tricks for success grooming any type of Cocker Spaniel. 1. How often you need to brush your dog will depend in part on the time of year. As mentioned previously, these dogs tend to shed more voluminously in the spring and autumn as temperatures change. 2. Zakładam psiakowi wątek i szczerze mówiąc liczę na pomoc cockermaniaków i nie tylko:oops: Oto opis psiaka: 5 lat, pies, cocker spaniel. Został znaleziony. Jest bardzo zaniedbany, jego sierść wymaga pielęgnacji. W stosunku do właściciela miły i oddany. Wobec obcych nieufny. Nie lubi dzieci. Powini XbwBeF. fot. Fotolia Angielski cocker spaniel jest psem długowłosym. Trzeba go zatem codziennie czesać. Zaniedbanie higieny spowoduje powstawanie kołtunów. Pierwsze trymowanie dobrze jest zrobić w psim salonie piękności. Potem można to robić systematycznie samemu. Warto też skracać futro i kąpać psa częściej niż rasy o krótkiej sierści, ale także nie należy z tym przesadzać. Codzienne czesanie Pies rasy angielski cocker spaniel wymaga systematycznego codziennego czesania. W przeciwnym wypadku powstają kołtuny. Pies gubi też dużo sierści, co w mieszkaniu jest uciążliwe. Oczywiście najlepiej czesać go na dworze, podczas spaceru, jeśli jest to możliwe. Najlepsza do czesania jest szczotka z naturalnego włosia. Młode cocker spaniele (do ok. 6 miesiąca życia) czeszemy szczotką miękką, a potem dobrze jest zamienić ją na model z twardszym włosiem, bo zapewnia skuteczniejsze usunięcie wypadającej sierści. Poza szczotką przydają się grzebienie. W zasadzie grzebienia używamy najpierw, a dopiero potem szczotki. Jeden grzebień, z krótkimi zębami, służy do wyczesywania głowy. Drugi, z długimi zębami, do wyczesywania kołtunów i martwego włosa z płaszcza zwierzęcia. Trymowanie sierści To zabieg polegający na usuwaniu martwej sierści psa. Dzięki trymowaniu futro cocker spaniela wygląda dużo piękniej. Zabieg te usztywnia sierść, zmniejsza wzrost podszerstka i gubienie sierści w rasy angielski cocker spaniel nie wymagają jeszcze trymowania. Warto natomiast trochę przystrzygać ich sierść, szczególnie przy opuszkach palców, bo rosną tam spore kępki zbędnego włosia. Mogą one nawet być przyczyną różnych infekcji. Gdy angielski cocker spaniel przestanie być szczeniakiem (ma sześć miesięcy), warto z nim iść do psiego salonu piękności na pierwsze trymowanie. Potem robimy to regularnie – w domu lub u specjalisty. Robi się to palcami lub specjalnym nożykiem. Kąpiel w wannie Jeśli pies nie bierze udziału w wystawach, wystarczy go kąpać co trzy miesiące. Częsta kąpiel nie jest dobra dla skóry – łatwiej wtedy o kąpieli cocker spaniela najlepsze są szampony do długiej i miękkiej sierści. Najlepiej, aby były ekologiczne, bez sztucznych barwników i aromatów. Mogą one bowiem wywołać alergię lub podrażnienie skóry. Dobrą opinią cieszą się produkty z olejkiem jojoba lub lanoliną. Dzięki nim sierść jest wygładzona i błyszcząca. Przed kąpielą wskazany jest długi spacer z psem. Trochę zmęczony, będzie na pewno spokojniejszy. Najpierw trzeba zwilżyć sierść letnią wodą. Potem rozprowadza się szampon, Przy myciu uszu i czubka głowy trzeba uważać, aby nie zalać uszu i aby piana nie dostała się do oczu i pyska. Szczególnie dokładnie należy umyć pachwiny i brzuch. Na mokrą sierść warto nałożyć odżywkę proteinową ułatwiającą rozczesywanie. Po osuszeniu ręcznikiem rozczesujemy jeszcze wilgotną sierść. Można ją podsuszyć suszarką do włosów, zwłaszcza zimą. Autorka jest redaktorem dwutygodnika "Pani Domu" Nachodzi taki czas, gdy zima zaczyna się dłużyć. Czekasz z niecierpliwością do wiosny, cieszysz się każdym promieniem słońca. Bo chociaż słońce świeci coraz dłużej to jeszcze trochę czasu minie, zanim zima będzie w odwrocie. Łatwo wtedy o zniechęcenie. Znasz to, prawda? W takich sytuacjach najlepiej jest zawołać psa. A cocker spaniel będzie idealnym towarzyszem, który zmusi Cię do aktywności, zabawy i radości. Poznaj szczegółowe informacje dotyczące cocker spaniela angielskiego! Niech Cię nie zwiedzie słodki wygląd tych psiaków i ich przepiękne, chwytające za serce spojrzenie! To psy bardzo aktywne i zawsze gotowe do zabawy. Bez względu na okoliczności. Psy cocker spaniel są równie piękne, co energiczne i skore do psot. Żadna pogoda nie jest w stanie ich powstrzymać przed dobrą zabawą. Niegdyś pies myśliwski, kojarzony silnie z sokolnikami i polowaniami na ptactwo. Obecnie uważany za psa rodzinnego i do towarzystwa. W Polsce dość popularny, choć tuż po II wojnie światowej losy rasy w Polsce wisiały na włosku. Pomożemy Ci poznać bliżej tę tak charakterystyczną rasę. 1. Cocker Spaniel – czy wiesz skąd się wziął? 2. Współczesny cocker spaniel 3. Cocker spaniel angielski – wygląd, który zachwyca 4. Cocker spaniel – zdrowie 5. Cocker spaniel – pielęgnacja 6. Cocker spaniel angielski – charakter, usposobienie, styl bycia 7. Jeszcze kilka słów o charakterze cocker spaniela 8. Pies cocker spaniel – czy będzie idealnym towarzyszem dla Ciebie? Cocker Spaniel – czy wiesz skąd się wziął? Pies cocker spaniel to pies z zadziwiająco długim rodowodem. Żeby prześledzić historię w pełni, musisz cofnąć się aż do IV wieku przed naszą erą. Badania prowadzone nad historią rasy wskazują na to, że właśnie wtedy w Kartaginie żyły psy, które są przodkami dzisiejszych psów cocker spaniel. Pisał o nich już jeden z uczniów samego Sokratesa, Ksenofont. To z jego relacji pochodzą pierwsze pisemne wzmianki na ich temat. Ksenofont sportretował je jako psy z pofalowaną sierścią, które wykorzystywane przez myśliwych przy polowaniach na ptactwo. Znana jest też rzeźba takiego psa, pochodząca z czasów Filipa II, ojca samego Aleksandra Wielkiego. Inni badacze wskazują z kolei na hiszpański rodowód psów cocker spaniel. Psy z długą sierścią i zwisającymi uszami występowały na terenie Półwyspu Iberyjskiego już w VII-VIII wieku. Miały dotrzeć tam w czasach wypraw krzyżowych. Stamtąd też miały rozprzestrzenić się na tereny Francji i Anglii. Pies cocker spaniel zyskał dużą popularność na terenie Wysp Brytyjskich już w XVI wieku. To właśnie wtedy i tam zadecydowano o podziale rasy. Od tej pory rozróżniano psy cocker spaniel przeznaczone do polowań na lądzie i w wodzie. XVII wiek przyniósł kolejne zmiany w postrzeganiu tej rasy. Na ten okres przypada wynalezienie broni palnej. Tylko pozornie broń palna nie ma żadnego związku ze spanielami. Właśnie wtedy zaczęto wymagać od tych psów nie tylko tego, by płoszyły ptactwo z jego kryjówek, ale też przynosiły upolowaną zwierzynę. Współczesny cocker spaniel Angielski cocker spaniel taki, jakiego znasz dzisiaj to efekt selekcji, która dokonała się pod koniec XIX wieku i a początku XX wieku. Za bezpośredniego przodka współczesnych cocker spanieli agnielskich uważa się psa Obo, który urodził się w 1879 roku. Każdy miłośnik cocker spanieli kojarzy na pewno Teda Obo, cocker spaniela, który znajduje się w rodowodach większości psów tej rasy. Pierwszy klub miłośników cocker-spanieli powstał już na początku XX wieku. W Polsce angielski cocker spaniel angielski był hodowany już stosunkowo wcześnie. Kilka hodowli prężnie działało już w okresie międzywojnia. II wojna światowa jednak wyniszczyła niemalże kompletnie hodowle tych pięknych psów. I na tym ich historia mogłaby się zakończyć, gdyby w 1948 roku do Polski nie trafił kolejny cocker spaniel, który zapoczątkował po raz kolejny polskie hodowle psów cocker spaniel. Cocker spaniel angielski – wygląd, który zachwyca Cocker spaniel to średniej wielkości pies. Według wzorca rasy osiąga wagę od 11 do 16 kilogramów, a długość życia tego psa to od 12 do 15 lat. Cechą charakterystyczną tych psów są ich wielkie, piękne oczy, które patrzą na człowieka w sposób chwytający za serce. Głowa i mordka są kształtne i bardzo foremne. Szata jest bardzo jedwabista. Najkrótsza sierść jest na głowie, średniej długości na tułowiu, a najgęstsza na klatce piersiowej. Najdłuższa i najbardziej gęsta znajduje się na psich łapach. Niezwykle miękka i przyjemna w dotyku. Nie może być sztywna, szorstka ani kręcona. Za wzorzec uznaje tylko psy z prostą sierścią. W ubarwieniu panuje nieco większa dowolność. Cocker spaniel bywa czarny, złoty, sobolowy, czekoladowy, czarny lub czekoladowy wraz z podpalaniem, biało-czekoladowe, biało-czarne, biało-złote. Istnieją też psy w kolorach wątrobowym, lemon roan, orange roan, blue roan lub tricolour. Uszy to kolejna cecha charakterystyczna tych psów. Bardzo długie, duże, osadzone po bokach głowy na wysokości oczu. Porośnięte bardzo jedwabistą sierścią są niezwykle przyjemne w dotyku. Są też bardzo wrażliwe, dlatego musisz na nie szczególnie uważać. Cocker spaniel – zdrowie Cocker spaniele to psy niezwykle odporne na działanie warunków atmosferycznych. Za nic mają sobie deszcz, wiatr, a nawet śnieg. Bardzo dobrze znosi nie tylko bardzo niskie, ale też bardzo wysokie temperatury. Pomimo to warto go chronić przed skrajnymi temperaturami i zadbać o jego komfort. Ze względu na swoją budowę są narażone na infekcje uszu. Długie, wiszące uszy są bardzo narażone na rozwój bakterii i grzybów. Musisz je regularnie czyścić. Usuwać zalegające tam włosy, woskowinę i inne zanieczyszczenia. Szczególnie narażone są też piękne oczy spanieli. Rasa tych psów często boryka się z kataraktą, podwinięciem powiek, zanikiem siatkówki i zapaleniem spojówek. To ostatnie to mniej uwarunkowanie genetyczne, a bardziej konsekwencja trybu życia jeśli chodzi o psy tej rasy. One bardzo często węszą tuż przy ziemi, w trawie i krzakach. Stąd bardzo prosta droga do najróżniejszych zanieczyszczeń, które wylądują w psich oczach. Starsze cocker spaniele mogą mieć problemy z nerkami lub sercem. W starszym wieku też nieco bardziej narażone są na nowotwory. Z rzadka u psa rasy cocker spaniel pojawić się mogą też problemy ze stawami, z dysplazją stawów włącznie. Cocker spaniel – pielęgnacja Chcesz by w Twoim domu zamieszkał cocker spaniel? Pies tej rasy wymaga szczególnej pielęgnacji. Musisz być pewien, że będziesz miał na to dość czasu. W innym wypadku Twój pies ani nie będzie prezentował się ładnie, ani nie będzie się dobrze czuł. Sierść cocker spaniela jest niezwykle piękna, miękka i bardzo przyjemna w dotyku. Niestety jest też problematyczna i czasochłonna w odpowiedniej pielęgnacji. Nie martw się jednak, wystarczy tylko czas, regularność i odrobina wprawy, byś osiągnął naprawdę wysoki poziom w zajmowaniu się nią. Musisz regularnie, przynajmniej raz w tygodniu wyczesywać swojego cocker spaniela. Musisz to robić bardzo dokładnie. Najlepsza w tym celu będzie pudlówka oraz grzebień z obrotowymi zębami. Wygodnie jest też używać płynu do rozczesywania, by sierść się nie plątała. Jeśli zaniedbasz wyczesywanie, sierść może się skołtunić. Szczególnie w okolicach pachwin, uszu. Musisz też regularnie usuwać martwe włosie i dbać o podszerstek. Po każdym spacerze powinieneś też obejrzeć swojego psa, by jak najszybciej usunąć wszelkie zanieczyszczenia. Cocker spaniela musisz też regularnie kąpać. Najlepiej w szamponie przeznaczonym dla psów długowłosych. Konieczne jest też strzyżenie i wyskubywanie sierści, by nadać jej pożądaną długość i fakturę. To jednak, jeśli nie chcesz lub nie umiesz zrobić tego samodzielnie, możesz zlecić profesjonalnemu groomerowi. Musisz jednak do budżetu przeznaczonego na psa wliczyć ten koszt. Cocker spaniel angielski – charakter, usposobienie, styl bycia Niech Cię nie zwiedzie łagodny i uroczy wygląd, którym cechuje się cocker spaniel angielski. Charakter tego psa jest niezwykle żywiołowy. Te psy to prawdziwe łobuziaki z ogromnym temperamentem. Choć teraz są hodowane jako psy rodzinne i psy do towarzystwa, historycznie są psami myśliwskimi. To znaczy, że mogą mieć bardzo silny instynkt myśliwski. Zawsze musisz o tym pamiętać, jeśli zdecydujesz się puścić psa luzem podczas spacerów. Z natury te psy tej rasy są łagodne. Musisz się jednak liczyć z tym, że podczas wychowywania cocker spaniela będziesz musiał wykazywać się konsekwencją i wolą z żelaza. W innym wypadku Twój pies może spróbować wejść Ci na głowę. Wtedy też mogą pojawić się problemy z agresją. Na ogół toleruje inne psy i dobrze żyje w stadzie. Na ogół też nie ma problemów z akceptacją innych zwierząt domowych. Musisz tylko dobrze pokierować jego temperamentem. Po raz kolejny żelazna wola będzie tu bardziej niż wskazana. Jeszcze kilka słów o charakterze cocker spaniela Jaki jeszcze jest cocker spaniel? Charakter tych psów robi z nich raczej dobrych i czujnych stróżów. Nie możesz jednak oczekiwać, że cocker spaniel będzie psem obronnym. W tej roli się zdecydowanie nie sprawdzi. Przyuczony może jednak stróżować i ostrzegać przed spaniel to też pies niezwykle aktywny. Zawsze jest gotowy i chętny do zabawy. Trudno go też zmęczyć. Może mieszkać w bloku, ale tylko pod warunkiem, że będzie miał zapewnioną właściwą – czyli dużą – dawkę ruchu i codziennej aktywności. Cocker spaniel angielski odnajdzie się w relacjach z dziećmi. Chociaż będzie preferował towarzystwo tych nieco starszych. Młodsze musisz najpierw nauczyć odpowiedniego postępowania z psem. Cocker spaniele są bardzo rodzinne i źle znoszą samotność. Absolutnie nie nadają się do kojca. Dadzą sobie radę, jeśli będą musiały zostać przez kilka godzin same. Wolą jednak przebywać w czyimś towarzystwie. Często cocker spaniel wybiera sobie jednego członka rodziny, którego darzy szczególnie mocnym uczuciem. Pies cocker spaniel – czy będzie idealnym towarzyszem dla Ciebie? Teraz już znasz szczegółowe informacje i wiesz nieco więcej, jaki jest pies rasy cocker spaniel. Czy to pies dla Ciebie? Jest piękny i prezentuje się naprawdę imponująco. Z powodzeniem sprawdza się jako pies rodzinny i do towarzystwa. Bardzo źle jednak znosi samotność, a niekonsekwencja w jego wychowaniu może powodować problemy z agresją i chęć dominacji otoczenia. Potrzebują też odpowiedniej dawki ruchu. Są niezwykle aktywne i nie wystarczą im króciutkie spacery dookoła bloku. Z tego powodu cocker spaniel najbardziej nadaje się dla osób aktywnych, o sportowym stylu bycia i konsekwentnych, a także takich, które nie będą musiały zostawiać go samego przez wiele godzin. Są odporne na skrajne warunki atmosferyczne i raczej zdrowe. Mogą mieć jednak nieco problemów zdrowotnych, zwłaszcza z uszami i oczami. Potrzebują też odpowiedniej pielęgnacji – częstego i czasochłonnego zajmowania się ich sierścią. Jeśli chcesz, by cocker spaniel angielski zamieszkał w Twoim domu, musisz rozważyć wszelkie za i przeciw. To dość wymagający pies. W zamian jednak, jeśli tylko będziesz miał czas i możliwości, by się nim zająć, odwdzięczy Ci się swoją piękną urodą i cudownym, radosnym usposobieniem. Sprawdź również rasy psów do zamieszkania w bloku Historia rasy jest dość złożona, a zarazem nie do końca jednoznaczna. Wielu kynologów uważa, że praktyka hodowli, a zwłaszcza użytkowanie spanieli w amerykańskim łowiectwie przyczyniło się do pewnej miniaturyzacji egzemplarzy. Mniejszy pies lepiej był przystosowany do siedzenia w siodle przed jeźdźcem. Niewątpliwie mamy do czynienia z najmłodszym psem z rodziny spanieli a zarazem najmniejszym (pies 38,1 cm, suka 35,6 cm). Wyhodowany w drodze selekcji z cocker spanieli angielskich. Znacznie różni się od przedstawicieli rasy wyjściowej. Z amerykańskim spanielem kojarzy się pewien paradoks. Podkreślenie, że jest to najmniejszy ze spanieli myśliwskich pozostaje niejako w opozycji do bujnej szaty. Jej obfitość, zwłaszcza w dolnych partiach, w warunkach niewielkiego wzrostu zwierzęcia, znacząco może utrudniać sprawne poruszanie się w wysokich trawach, zaroślach czy na mokradłach. Tym samym ten miły i ładny piesek domowy o długich i obficie owłosionych uszach nadaje się bardziej do prezentacji na wystawach niż do „bobrowania" w łozach i chaszczach... Niezależnie, wypada odnotować - cocker spaniel amerykański pierwotnie był używany w łowiectwie jako płochacz. Od 1924 roku brał udział w field trialsach organizowanych przez Cocker Spaniel Club. Z rozwojem rasy kojarzone są pewne „ różnice geograficzne". W rolniczych, południowych stanach USA preferowano mniejsze spaniele (do 40 cm), w środkowych Ohio hodowano egzemplarze do 50cm, natomiast w północnych rejonach kraju występowały większe egzemplarze. W latach trzydziestych ubiegłego stulecia różnice pomiędzy przedstawicielami rasy przywożonymi z Anglii, a typem ukształtowanym już w Ameryce były tak duże, że na wystawach psów sędziowano je w odrębnych klasach. Wzorzec rasy obliguje do utrzymania wzrostu poniżej 40 cm. Często jest tak, że niewielki wzrost psa kojarzy się z innymi cechami - nieco jabłkowatą okrągłą czaszką, mocno zaznaczonym przełomem czołowym, wydatnymi łukami brwiowymi, nieco krótszą kufą, większymi, nieco wysuniętymi (ale nie wytrzeszczonymi) oczami. Innym wyróżnikiem amerykańskiego spaniela jest dość krótki korpus. Relacja długości do wzrostu nieznacznie przekracza kwadrat. Znaczącym wyróżnikiem spaniela amerykańskiego jest długi włos występujący na uszach, klatce piersiowej, brzuchu i nogach. Na głowie jest szata krótka, na tułowiu średniej długości. Ogólnie - szaty nie wolno zaniedbywać gdyż może to doprowadzić do filcowania. Wymaga starannego utrzymywania czystości, intensywnej pielęgnacji, czesania, szczotkowania. Omawiany pies zyskał ogromną popularność w Stanach Zjednoczonych. W Europie od początku lat 1970-ych odnotowuje się stałą tendencje wzrostu zainteresowania. W Szwajcarii na początku lat 1990-ych było zarejestrowanych 114 przedstawicieli rasy. W wykazie ras psów występujących Polsce (ZKwP) wymienione są następujące liczby. Ogółem cocker spanieli amerykańskich, zarejestrowanych w 2014r. było 88szt., w tym: 39 psów i 49 suk. Do hodowli wprowadzono: 18 psów i 14 suk. W trzech miotach urodziło się: 5 piesków i 6 suczek. Zwłaszcza występująca liczba suk (49 szt.) może wskazywać na zwiększenie obecności w naszym kraju przedstawicieli omawianej rasy. Znaczącą formą popularyzacji rasy jest obecność jej przedstawicieli na wystawach. Dotychczasowa aktywność w tym zakresie jest umiarkowana. W 2014r. na lipcowej, międzynarodowej wystawie w Warszawie zaprezentowano 1 psa i 3 suki. Na analogicznej wystawie w 2015r. pojawiło się 7 amerykańskich spanieli (2 psy: kl. szczeniąt i kl. mł.) oraz 5 suk (2 kl. szcz., 2 kl. mł., 1 kl. pośr.). W klasyfikacji FCI cocker spaniel amerykański występuje w grupie 8 - aportery, płochacze i psy dowodne. Pochodzenie umiejscawia go w grupie psów myśliwskich, co jak wspomniałem koliduje nieco z szatą omawianej rasy. Faktem jest jednak, że te psy są obdarzone instynktem łowieckim. Jednocześnie wyróżnia je znaczny temperament, ruchliwość, sprawność, inteligencja. Wymienione cechy wskazują na możliwe, dobre wykorzystanie zwierzęcia w konkursach kynologicznych typu sportowego, agility itp. Niezależnie od tego to wyjątkowo miły i ładny psiak, o pogodnym usposobieniu. Nie jest przysłowiową „psią gapą". Ten aktywny osobnik doskonale nadaje się do roli psa towarzysza uczestniczącego w spacerach, zabawach. Kiedy będzie trzeba zasygnalizuje pojawienie się nieproszonego gościa... Rasa niewątpliwie zasługuje na przybliżenie sylwetki tego mało znanego w Polsce psa i tym samym na popularyzację. Jan Borzymowski FCI-Standard N° 167 / 22. 01. 1999 / GB COCKER SPANIEL AMERYKAŃSKI POCHODZENIE : DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA : UŻYTKOWOŚĆ: Płochacz, pies do towarzystwa. KLASYFIKACJA : Group 8 Aportery, płochacze, psy wodne . Sekcja 2 Aportery. Bez prób pracy. WRAŻENIE OGÓLNE : Amerykański cocker spaniel to jeden z najmniejszych psów myśliwskich. Jest krępy i zwarty, harmonijnie zbudowany, ma pięknie rzeźbioną, szlachetną głowę. W postawie linia górna lekko opada od wyraźnego kłębu do mocnych, dobrze umięśnionych i umiarkowanie kątowanych kończyn tylnych. Potrafi rozwinąć znaczną szybkość, którą łączy z dużą wytrzymałością. Przede wszystkim jest to jednak pies pogodny, zawsze w dobrym humorze, harmonijny w postawie i akcji, wykazujący dużą chęć do pracy. Bardziej pożądany jest pies o harmonijnej budowie niż taki, który wykazuje wielkie zalety, połączone z dużymi wadami. WAŻNE PROPORCJE : Długość tułowia od przedpiersia do guza siedzeniowego jest nieco większa od wysokości w kłębie. Tułów musi być dostatecznie długi, aby umożliwiał swobodny, wydajny ruch. Pies nie powinien nigdy sprawiać wrażenia długiego i krótkonogiego ZACHOWANIE / TEMPERAMENT : Opanowany, bez śladu lękliwości. GŁOWA : Proporcjonalna, w harmonii z całą sylwetką, wyraz inteligentny, bystry, łagodny i pełen uroku. MÓZGOCZASZKA : Czaszka : Zaokrąglona, ale nieprzesadnie, w żadnym razie nie płaska. Łuki nadoczodołowe wyraźne, wyraźne rzeźbienie pod oczami. Stop : Wyraźny.. TRZEWIOCZASZKA : Nos : Dostatecznie duży, by kufa wyglądała harmonijnie , o nozdrzach dobrze rozwiniętych, jak u wszystkich psów myśliwskich. Czarny u psów czarnych, czarnych podpalanych i biało czarnych; u psów innych umaszczeń może być brązowy, wątrobiany lub czarny, im ciemniejszy, tym lepiej. Barwa nosa odpowiada barwie powiek. Kufa : Szeroka i głęboka. Głowa jest harmonijna wówczas, gdy odległość od czubka nosa do stopu wynosi połowę wartości pomiaru od stopu przez najwyższy punkt czaszki do jej postawy. Wargi : Górna warga mięsista i na tyle długa, aby zakrywała żuchwę. Uzębienie : Szczęki równe, kanciaste. Zęby mocne i zdrowe, niezbyt małe, zgryz nożycowy. Policzki : Mało widoczne. Oczy: Gałka oczna okrągła, skierowana prosto do przodu; kształt lekko migdałowaty nadają oku powieki. Oko nie może być zapadnięte ani wypukłe. Tęczówka ciemno brązowa, im ciemniejsza, tym lepiej. Uszy : Płatowate, długie, cienkie, dobrze owłosione, osadzone nie wyżej niż na dolnej linii oka. Szyja : Na tyle długa, by pies mógł bez trudu sięgnąć nosem ziemi, umięśniona i sucha. Wyraźnie wysoko osadzona, z karkiem łukowato wysklepionym. Tułów: Linia górna : Lekko opadająca ku dobrze umięśnionemu zadowi. Grzbiet : Mocny, równomiernie opadający od kłębu do nasady ciętego ogona. Klatka piersiowa : Głęboka, najniższym punktem sięga łokcia, z przodu dostatecznie szeroka, zapewnia dość miejsca dla serca i płuc, ale nie tak szeroka , aby utrudniać równoległą akcję kończyn przednich. Żebra długie i dobrze wysklepione. Ogon: Cięty, osadzony i noszony na przedłużeniu linii grzbietu lub nieco wyżej, ale nie tak wysoko, jak u teriera, ani tak nisko, że wskazywałby na lękliwość psa. W akcji ogon ruchliwy. KOŃCZYNY PRZEDNIE : Równolegle ustawione, proste, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu, dobrze przylegające do tułowia. Łopatki : Ułożone skośnie, tworzą z ramionami kąt zbliżony do 90°, co zapewnia swobodny i długi wykrok. Suche, nie odstające, ustawione pod kątem od kłębu, co daje miejsce na dobrze wysklepione żebra. Łokieć : Oglądany z boku przy pionowo ustawionych kończynach znajduje się dokładnie poniżej kłębu. Śródręcze : Krótkie i mocne. Piąte palce mogą być usunięte. KOŃCZYNY TYLNE : Oglądane z tyłu są równoległe wobec siebie zarówno w postawie, jak i w ruchu, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Zad : Szeroki, krągły, dobrze umięśniony. Udo : Mocne, dobrze rozbudowane. Kolano : Umiarkowanie kątowane, mocne i stabilne. Staw skokowy : Mocny i niski; wilcze pazury mogą być usunięte. ŁAPY : Zwarte, duże, okrągłe, o mocnych, twardych opuszkach; nie są wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz. CHODY : Choć amerykański cocker spaniel jest najmniejszym przedstawicielem psów myśliwskich, porusza się równie sprawnie, jak większe z nich. Dla prawidłowego ruchu niezbędna jest pełna harmonia budowy i akcji przodu i tyłu. Kończyny tylne zapewniają mocny napęd, a odpowiednie ustawienie łopatek i kończyn przednich pozwala na długi wykrok. Ruch musi być skoordynowany, płynny, swobodny i przestrzenny. Niekontrolowanej ruchliwości nie należy brać za dobry ruch. SIERŚĆ : Na głowie krótka i delikatna, na tułowiu średniej długości, z odpowiednia ilością podszerstka. Uszy, klatka piersiowa, brzuch i nogi porośnięte długim włosem, ale nie aż tak długim, by zacierał linie ciała spaniela; nie może on utrudniać ruchu ani w żaden sposób upośledzać funkcji i zmieniać wyglądu nieprzesadnie owłosionego psa myśliwskiego. Niezwykle ważna jest struktura sierści: powinna być ona jedwabista, prosta lub lekko falista i łatwa do pielęgnacji. Sierść nazbyt obfita, lokowata lub o strukturze bawełny jest zdecydowanie wadliwa. Niepożądane strzyżenie grzbietu, a trymowanie, mające na celu podkreślenie naturalnych linii sylwetki, powinno być dyskretne, aby pies wyglądał możliwie naturalnie. MAŚĆ: · Czarna : Jednolicie czarna, lub czarna z podpalaniem. Czerń powinna być głęboka, wszelkie naloty brązowe lub wątrobiane są niepożądane. Niewielka ilość bieli na piersi lub spodniej stronie szyi dopuszczalna, biel w jakimkolwiek innym miejscu dyskwalifikuje. · Jednolita inna niż czarna: Od bardzo jasnej kremowej po najciemniejszą czerwoną, także czekoladowa i czekoladowa z podpalaniem. Barwa powinna być jednolita na całym ciele, dopuszczalne rozjaśnienie na piórach. Niewielka ilość bieli na piersi lub spodniej stronie szyi dopuszczalna, biel w jakimkolwiek innym miejscu dyskwalifikuje. · Łaciata : Dwa lub więcej jednolitych, równomiernie rozłożonych kolorów, z których jednym jest biel: czarny z białym, rudy z białym (przy czym rudy oznacza od bardzo jasno kremowego po bardzo ciemną czerwień, czekoladowy z białym i przesiany, lub połączenia każdego z tych umaszczeń z podpalaniem, które powinno być rozmieszczone tak samo, jak u psów czarnych lub czekoladowych. Psy przesiane w rozmaitych odmianach umaszczenia zaliczane są do łaciatych. Kolor podstawowy, obejmujący 90% lub więcej powierzchni ciała, dyskwalifikuje. Podpalanie : Jego intensywność waha się od bardzo jasno kremowego po bardzo ciemny czerwony; powinno obejmować nie więcej, jak 10% powierzchni ciała. Bardziej rozległe podpalanie dyskwalifikuje. U psów czarnych lub czekoladowych podpalanych podpalanie rozmieszczone jest następująco: 1) Wyraźna plamka nad każdym okiem. 2) Na bokach kufy i policzkach. 3) Na spodnich stronach uszu. 4) Na łapach i/lub nogach. 5) Na spodzie ogona. 6) Na klatce piersiowej, ale tam nie jest konieczne i nie ma znaczenia przy ocenie. Podpalanie słabo widoczne lub ograniczone do niewielkich śladów jest wadliwe, podobnie jak podpalanie rozciągające się poza kufę i połączone. Brak podpalania w którymkolwiek z wymienionych miejsc u psów czarnych lub czekoladowych podpalanych powinien powodować dyskwalifikację. WIELKOŚĆ : Idealny wzrost w kłębie dla dorosłego psa wynosi 38,1 cm (15 cali), a dla dorosłej suki 35,6 cm (14 cali), z tolerancją w dół lub w górę o 1,27 cm (pół cala). Dyskwalifikuje się psa, którego wzrost przekracza 39,4 cm (15,5 cala) i sukę, której wzrost przekracza 36,8 cm (14,5 cala). Wzrost psa dorosłego mniejszy niż 36,8 cm (14,5 cala), i dorosłej suki mniejszy niż 34,2 cm (13,5 cala) jest wadą. Wzrost mierzy się wzdłuż linii prostopadłej do ziemi, biegnącej od kłębu do podłoża, gdy pies stoi swobodnie, a kończyny tylne ustawione są równolegle do linii pomiaru. WADY: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie psa. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE : · Agresja lub wyraźna lękliwość. · Maść : Dopuszczalne są jedynie wcześniej wymienione umaszczenia; wszelkie inne kolory i ich kombinacje dyskwalifikują. · Maść czarna : Białe znaczenia poza klatką piersiową i spodnią stroną szyi. · Maść jednolita inna niż czarna: Białe znaczenia poza klatką piersiową i spodnią stroną szyi. · Maść łaciata : Łaty obejmujące 90% i więcej powierzchni ciała. · Podpalanie : (1) obejmujące więcej jak 10% powierzchni ciała. (2) Brak podpalania w jakimkolwiek miejscu u psów czarnych podpalanych lub czekoladowych podpalanych. Wielkość : Psy powyżej cm ( cala) Suki powyżej cm ( cala). Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie. zdjęcie źródło

cocker spaniel mieszany z kundlem